Harvard Tıp Okulu’ndan Susan Andersen ve çalışma arkadaşları, ergenlik döneminde, kafeslerde yalnız bırakılarak strese maruz kalan farelerde, yetişkinlik döneminde beynin yan karıncıklarının orta ve arka boynuzları üzerindeki iki adet kabartıda kilit önemdeki bir proteinin seviyesinin düştüğünü tespit etti ve beynin bu bölümünün “hafıza ve öğrenme” açısından önemli olduğu belirtti.

Bilim adamları, söz konusu proteinin, beyin hücreleri arasındaki bağlantı sayısını ölçmek için kullanıldığını, eksilmesinin, beyin faaliyetindeki düşüşü ifade ettiğini bildirdi. Andersen’in ekibi, New Orleans’taki bir bilim konferansında duyurdukları araştırmalarının, ergenlikte karşılaşılan stresin, yetişkinlikte beyin hücrelerinin bağlantısı etkilediğini ortaya koyan ilk çalışma olduğunu söyledi. Araştırma, insanlarda 18 ila 20 yaşlarında zirveye ulaşan bu proteinin, ergenlikte strese maruz bırakılan eşdeğer yaştaki farelerde normal bir artış göstermediğini gösterdi.

Bilim adamları, ergenlik döneminde cinsel tacize uğrayan veya ihmal edilen kişilerin beyninde bu tür bir duruma rastlanabileceğini de kaydetti.